Zaproponowany przez posłów Lewicy projekt ustawy, dotyczący stopniowego skrócenia tygodniowego czasu pracy z 40 do 35 godzin, od września spoczywa w sejmie i nadal nie został mu nadany nawet numer druku sejmowego, niezbędny do tego, by posłowie rozpoczęli pracę nad projektem aktu.

Nie przeszkadza to jednak w dyskusji nad zaproponowanymi przez Lewicę zmianami. Zgodnie z projektem czas pracy miałby nie przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 35 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, przy zachowaniu dotychczasowej wysokości wynagrodzeń.

Autorzy projektu uzasadniają konieczność skrócenia tygodniowego czasu pracy głównie przepracowaniem Polaków, z czym wiążą poważne konsekwencje na wielu płaszczyznach. Zgodnie z przytaczanymi przez autorów projektu wynikami badań, nadmierny czas pracy, wymóg ciągłej dostępności i nieograniczonej dyspozycyjności skutkują chronicznym zmęczeniem, wysokim poziomem stresu i chorobami. Osoby pracujące powyżej 40 godzin doświadczają zwiększonego ryzyka udaru mózgu w stosunku do tych pracujących mniej niż 40 godzin. Ryzyko wzrasta o 10% przy tygodniowym wymiarze 41-48 godzin i rośnie aż o 33% przy pracy powyżej 55 godzin tygodniowo.

Ponadto, długi czas pracy związany jest ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wypalenia zawodowego, objawiającego się emocjonalnym wyczerpaniem, depersonalizacją (rozumianą jako zdystansowana, pozbawiona empatii postawa wobec innych osób w kontekście środowiska pracy) oraz obniżeniem oceny własnych osiągnięć i kompetencji zawodowych. Jego negatywny wpływ zaobserwować można zarówno w życiu zawodowym (m.in. ze względu na nieefektywne wykonywanie obowiązków, jak i osobistym (obniżony dobrostan psychiczny i poczucie sensu życia). Według badania przeprowadzonego w 2021r. przez Smartscope na zlecenie Nationale-Nederlanden, objawy wypalenia zawodowego zauważa u siebie aż ⅔ polskich pracowników.

Powyższe dane nie napawają optymizmem. Warto przyjrzeć się temu, jak dużo czasu poświęcamy służbowym obowiązkom, a ile przeznaczamy na odpoczynek – bilans z dużym prawdopodobieństwem wypadnie na niekorzyść odpoczynku. Jednak czy w sytuacji gospodarczej, w jakiej aktualnie się znajdujemy, „zaoszczędzony” dzięki proponowanej ustawie czas wykorzystalibyśmy na regenerację i odpoczynek, czy raczej wzięlibyśmy nadgodziny?…

Ciekawe, co Wy byście zrobili z dodatkowymi 5 godzinami w tygodniu?

Źródło: sejm.gov.pl