Wyobraź sobie, że pracujesz w swoim biurze i współpracownik niespodziewanie wpada na pogawędkę. Właśnie doświadczyłeś „wtargnięcia”, ingerencji w twoją pracę, które definiuje się jako nieoczekiwane spotkanie, zainicjowane przez inne osoby, które tymczasowo wstrzymują bieżące wykonanie zadania w pracy.

Takie ingerencje są powszechnym zjawiskiem w dzisiejszych miejscach pracy – szczególnie tam, gdzie kładziony jest nacisk na otwarte przestrzenie robocze, wirtualną współpracę i wielozadaniowość. Naukowcy zauważyli, że pracownicy doświadczają średnio trzech „wtargnięć” na godzinę (do 22 dziennie). Dotyczą one pracowników różnych zawodów, w tym inżynierów, pracowników umysłowych, pracowników produkcji, pracowników służby zdrowia, czy informatyków.

Do tej pory w dużej mierze podkreślano negatywne skutki tego rodzaju przerw w pracy. Zwracano uwagę w szczególności na wyczerpywanie zasobów pracownika, niezbędnych dla prawidłowego wykonania zadania, oraz bezpośrednio z tym powiązany dobrostan pracownika, a w szczególności satysfakcję z pracy. Jednak ostatnio naukowcy zakwestionowali ten negatywny pogląd, badając potencjalne pozytywne skutki „wtargnięć” w pracę.

Autorzy badania „Excuse me, do you have a minute?” sugerują, że oprócz aspektu zadaniowego takie nagłe przerwy w pracy obejmują również aspekt społeczny – interakcję z osobą przerywającą – która może mieć korzystny wpływ na samopoczucie pracowników, którym przerwano pracę.

Naukowcy tłumaczą, że podczas gdy zaangażowanie pracownika w procesy dotyczące zmiany wykonywanych zadań (oderwanie się od bieżącej pracy, zwrócenie uwagi na zupełnie inny bodziec), zajęcie się „intruzem” i wznowienie pierwotnego zadania może wyczerpywać zasoby jednostki, to interakcja z osobą przerywającą może jednocześnie zaspokoić potrzebę przynależności, która buforuje negatywny wpływ wyczerpywania się zasobów na satysfakcję z pracy. Zatem, podczas gdy przerywanie i przełączanie zadań podczas ingerencji w pracę może odbić się na zasobach samoregulacji pracowników, interakcja społeczna z osobą przerywającą może pomóc zwiększyć ich poziom przynależności, co bezpośrednio wpływa na poziom satysfakcji z pracy. 

Takie są wnioski z badań. Czy mają przełożenie na Wasze doświadczenia? Co czujecie, kiedy po raz kolejny ktoś przerywa Wam pracę? 

Źródło: Puranik, H., Koopman, J., & Vough, H. C. (2021). Excuse me, do you have a minute? An exploration of the dark- and bright-side effects of daily work interruptions for employee well-being.